24 سپس او را در چاه خشک و بی‌آبی انداختند.
25 وقتی آنها مشغول غذا خوردن بودند، متوجّه شدند كه كاروان اسماعیلیان كه از جلعاد به مصر می‌رود از آنجا می‌گذرد و بار شتران آنها هم كتیرا و بلسان و لادن بود.
26 یهودا به برادرانش گفت: «از اینكه برادر خود را بكشیم و موضوع قتل او را پنهان كنیم چه نفعی به ما می‌رسد؟
27 بیایید او را به این اسماعیلیان بفروشیم. در آن صورت ما به او صدمه‌ای نزده‌ایم. از اینها گذشته او برادر و از گوشت و خون ماست.» برادرانش با پیشنهاد او موافقت كردند.
28 وقتی تاجرهای مدیانی از آنجا می‌گذشتند آنها یوسف را از چاه بیرون كشیدند و او را به قیمت بیست سكّهٔ نقره به اسماعیلیان فروختند. آنها او را به مصر بردند.
29 وقتی رئوبین به سر چاه آمد، دید كه یوسف در آنجا نیست. از غصّه لباس خود را پاره كرد.
30 و به نزد برادرانش برگشت و گفت: «پسر در آنجا نیست. حالا من چه‌كار كنم.»