26 سپس برادرانش كیسه‌های غلّه را بر الاغهای خود بار كردند و به راه افتادند.
27 در جایی‌که شب را منزل كرده بودند، یكی از آنها كیسهٔ خود را باز كرد تا به الاغش غذا بدهد. امّا دید كه پولش در درون كیسهٔ اوست.
28 پس به برادرانش گفت: «پول من به من پس داده شده و الآن در كیسهٔ من است.» همه دلهایشان فرو ریخت و از ترس از یكدیگر می‌پرسیدند: «این چه‌كاری است كه خدا با ما كرده است؟»
29 وقتی در كنعان به نزد پدرشان رسیدند، هرچه برایشان اتّفاق افتاده بود برای او تعریف كردند
30 و گفتند: «نخست‌وزیر با خشونت با ما صحبت كرد و خیال كرد كه ما برای جاسوسی به آنجا رفته بودیم.
31 ما جواب دادیم كه ما جاسوس نیستیم، بلکه مردمان درستكاری هستیم.
32 ما دوازده برادر بودیم همه فرزند یک پدر. یكی از برادران ما مرده است و برادر كوچكمان هم الآن نزد پدرمان است.»