14 وقتی یوسف جنازهٔ پدرش را به خاک سپرد، با برادرانش و همهٔ کسانی‌که برای مراسم تدفین با او آمده بودند، به مصر برگشت.
15 برادران یوسف، بعد از مرگ پدرشان گفتند: «مبادا یوسف هنوز نسبت به ما كینه داشته باشد و بخواهد به‌خاطر بدیهایی كه به او كرده‌ایم، ما را به مكافات کارهای خودمان برساند!»
16 پس برای یوسف پیغام فرستادند كه: «پدرمان قبل از اینکه بمیرد،
17 به ما گفت: 'از تو خواهش كنیم كه گناه برادرانت را ببخشی، زیرا آنها با تو بد رفتاری كردند.' حالا از تو تقاضا می‌كنیم، خطایی را كه ما غلامان خدای پدرت به تو كرده‌ایم ببخشی.» یوسف وقتی این پیغام را شنید، گریه کرد.
18 سپس برادران او خودشان آمدند و در مقابل یوسف تعظیم كردند و گفتند: «ما اینجا مانند غلامان تو، در برابر تو هستیم.»
19 ولی یوسف به آنها گفت: «نترسید. من نمی‌توانم خودم را جای خدا بگذارم.
20 شما برای من نقشهٔ بد كشیدید ولی خدا، آن را خیّریت گردانید تا چنانكه امروز می‌بینید، جان عدّهٔ زیادی را حفظ كند.