7 پس یوسف رفت تا پدرش را دفن كند و تمام درباریان فرعون و همهٔ بزرگان و رهبران مصر، با یوسف رفتند.
8 خانوادهٔ یوسف، برادرانش و تمام کسانی‌که اهل خانهٔ پدرش بودند، همه با او رفتند. فقط بچّه‌های كوچک و گلّه‌ها و رمه‌ها در منطقهٔ جوشن باقی ماندند.
9 ارّابه‌‌سوارها و اسب سواران نیز همراه یوسف رفتند. آنها عدّهٔ بسیار زیادی بودند.
10 وقتی آنها به خرمنگاه اطاد كه در شرق اردن است رسیدند، گریه و زاری سختی كردند و مدّت هفت روز برای پدر خود مراسم عزاداری برپا كردند.
11 وقتی مردم كنعان دیدند كه این مردم در اطاد مراسم عزاداری برپا كرده‌اند، گفتند: «مصریان چه عزای بزرگی گرفته‌اند.» به همین دلیل است كه آن محل «ایل‌مصرایم» نامیده شد.
12 بنابراین پسران یعقوب، همان‌طور كه او به آنها دستور داده بود، عمل كردند.
13 آنها جنازهٔ او را به كنعان بردند و در آرامگاه مكفیله-در شمال ممری در مزرعه‌ای كه ابراهیم از عفرون حِتّی برای آرامگاه خریده بود- به خاک سپردند.