34 با آنان که در زندان بودند، همدردی می‌کردید و تاراج اموال خود را با شادی می‌پذیرفتید، زیرا می‌دانستید از داراییهای بهتر که جاودانی است، برخوردارید.
35 پس این آزادگی خود را ترک مگویید، زیرا پاداشی عظیم در پی خواهد داشت.
36 چون لازم است پایداری کنید تا آنگاه که ارادۀ خدا را به انجام رساندید، وعده را بیابید.
37 زیرا پس از اندک زمانی«او که باید بیاید، خواهد آمدو تأخیر نخواهد کرد.
38 امّا شخصِ پارسای منبه ایمان زیست خواهد کرد.و اگر عقب نشیند،از او خشنود نخواهم شد.»
39 لیکن ما از کسانی نیستیم که به عقب برمی‌گردند و هلاک می‌شوند، بلکه از آنانیم که ایمان دارند و حیات می‌یابند.