2 «ای پسر انسان، بر فرعون پادشاه مصر مرثیه‌ای بسرا و او را بگو:«تو خود را شیرِ ژیانِ قومها می‌پنداری،حال آنکه چون اژدها در دریایی.در نهرهای خود به جلو می‌جهی؛به پاهایت آبها را به تلاطم درمی‌آوری،و نهرهای آنها را گل‌آلود می‌سازی.
3 پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید:به دست گروهی از اقوام بسیار،تور خود را بر تو خواهم افکند،و آنان تو را در دام من بر خواهند کشید.
4 تو را بر زمین ترک خواهم کرد،و بر صحرا خواهم افکند؛همۀ مرغان هوا را وا خواهم داشت تا بر تو مأوا گزینند،و همۀ وحوشِ زمین را از تو سیر خواهم کرد.
5 گوشت تنت را بر کوهها خواهم نهاد،و وادیها را از لاشه‌ات پر خواهم ساخت.
6 از جریان خون تو، زمین را تا به کوهساران مرطوب خواهم کرد،و درّه‌ها از تو پر خواهد شد.
7 و چون تو را معدوم سازم، آسمانها را خواهم پوشانید،و ستارگانشان را تاریک خواهم ساخت؛خورشید را به ابری خواهم پوشانید،و ماه دیگر نور خود را نخواهد داد.
8 همۀ نورافشانهایِ درخشانِ آسمان رابر فراز تو تاریک خواهم کرد،و تاریکی بر زمینت خواهم آورد،این است فرمودۀ خداوندگارْ یهوه.