1 سخنان عاموس، یکی از گله‌داران تِقوعَ، دربارۀ آنچه وی دو سال پیش از زلزله، دربارۀ اسرائیل دید، زمانی که عُزّیا پادشاه یهودا و یِرُبعام پسر یوآش پادشاه اسرائیل بود.
2 او گفت:«خداوند از صَهیون می‌غُرّدو از اورشلیم صدای خود را بلند می‌کند.مرتعهای شبانان ماتم می‌گیرندو قُلۀ کَرمِل خشک می‌شود.»
3 خداوند چنین می‌گوید:«به سبب سه نافرمانیِ دمشق، بلکه چهار نافرمانی‌اش،مکافات او را بر نخواهم گردانید،زیرا جِلعاد را با خرمن‌کوبهای آهنین کوبیدند.
4 بر خاندان حَزائیل آتش خواهم فرستادتا کاخهای بِن‌هَدَد را بسوزاند.
5 پشت‌بندهای دروازۀ دمشق را خواهم شکست،ساکنان را از وادی آوِن منقطع خواهم ساخت،و صاحب عصا را از بِیت‌عدن.قوم اَرام به قیر به اسارت خواهند رفت؛»این است فرمودۀ خداوند.
6 خداوند چنین می‌گوید:«به سبب سه نافرمانی غزه، بلکه چهار نافرمانی‌اش،مکافات او را بر نخواهم گردانید،زیرا تمامی یک ملت را به اسیری بردندتا ایشان را به اَدوم تسلیم کنند.
7 پس بر حصارهای غزه آتش خواهم فرستادتا دژهایش را بسوزاند.
8 ساکنان را از اَشدود منقطع خواهم ساخت،و صاحب عصا را از اَشقِلون.دست خویش را بر عِقرون فرود خواهم آورد،و باقیماندگان فلسطینیان هلاک خواهند شد؛»این است فرمودۀ خداوند.
9 خداوند چنین می‌گوید:«به سبب سه نافرمانی صور، بلکه چهار نافرمانی‌اش،مکافات او را بر نخواهم گردانید،زیرا تمامی یک ملت را به اَدوم به اسیری تسلیم کردند،و پیمان برادری را به یاد نیاوردند.
10 پس بر حصارهای صور آتش خواهم فرستادتا دژهایش را بسوزاند.»
11 خداوند چنین می‌گوید:«به سبب سه نافرمانی اَدوم، بلکه چهار نافرمانی‌اش،مکافات او را بر نخواهم گردانید،زیرا برادرش را به شمشیر دنبال کردو رحم و شفقت را به کناری نهاد؛خشم او پیوسته مجروح می‌ساخت،و غضبش همواره شعله‌ور بود.
12 پس بر تیمان آتش خواهم فرستادتا کاخهای بُصرَه را بسوزاند.»
13 خداوند چنین می‌گوید:«به سبب سه نافرمانی بنی‌عَمّون، بلکه چهار نافرمانی‌اش،مکافاتش را بر نخواهم گردانید،زیرا شکم زنان آبستن جِلعاد را پاره کردندتا حدود خویش را گسترش دهند.
14 پس حصارهای رَبَّه را به آتش خواهم کشیدتا با فریادها در روز جنگ و به توفان در روز گردباد،کاخهایش را بسوزاند؛
15 و پادشاه ایشان به تبعید خواهد رفت،او و صاحبمنصبانش با هم؛»این است فرمودۀ خداوند.