1 «وای بر شما که در صَهیون آسوده‌خیالید،و بر شما که در کوهستان سامِرِه احساس امنیت می‌کنید،شما مردان سرشناسِ سرآمدِ قومها،که خاندان اسرائیل به شما روی می‌آورند!
2 به کَلنِه گذر کنید و بنگرید،و از آنجا به حَماتِ بزرگ بروید،و سپس به جَتِ فلسطین فرود آیید.آیا آنها از مملکتهای شما نیکوترند؟آیا قلمرو آنان وسیعتر از قلمرو شماست؟
3 شما فکر روز بلا را دور می‌سازید،و مسند خشونت را نزدیک می‌آورید.
4 بر تختهای عاج می‌خوابید،و بر بسترهایتان لَم می‌دهید؛بره‌ها را از گله‌و گوساله‌ها را از آغل می‌خورید؛
5 بی‌دغدغه با نوای چنگ می‌سراییدو همچون داوود سازهای موسیقی برای خود اختراع می‌کنید؛
6 شراب را در جامها می‌نوشیدو خود را با بهترین عطرها تدهین می‌کنید،اما از ویرانی یوسف اندوهگین نمی‌شوید!
7 بنابراین شما نخستین کسانی خواهید بود که به تبعید می‌روند،و عیشِ کسانی که لَم می‌دهند پایان خواهد یافت.»