3 “Canánaigh sibhse,” ar seisean leo, “agus ba cheart go mbeadh aithne agaibh ar an gcine seo sna cnoic. Abraigí liom: Cén sórt iad? Cad iad na cathracha atá acu? An bhfuil arm mór acu? Nó cad is mó a thugann neart agus crógacht dóibh?
4 Agus canathaobh gurbh iad seo an t‑aon chine san iarthar nach dtiocfadh amach chugam?”
5 Aichíór, taoiseach chlann Amón go léir, a thug freagra air. “A thiarna liom,” ar sé, “murar mhiste dom focal a rá, féadaimse an fhírinne a insint duit faoin gcine seo atá ag cur fúthu sna sléibhte i do chóngar. Ní bheidh focal bréige le cloisteáil ó bhéal do shearbhónta.
6 De phor na gCaildéach a shíolraíodar ar dtús,
7 ach chuireadar fúthu sa Mheaspatáim toisc nach rabhadar sásta leanúint de na déithe a d'adhradh a sinsir i dtír na gCaildéach.
8 Chaitheadar uathu nósanna a n‑aithreacha agus chuadar ag adhradh Dé na spéire, a rabhadar tar éis aithne a chur air. Ní ligfí cónaí mar a raibh na seandéithe á n‑adhradh, agus is ansin a theitheadar go dtí an Mheaspatáim, áit ar thugadar tamall maith ann.
9 Ansin dúirt Dia leo aistriú arís ón áit ina rabhadar ag cur fúthu go dtí Canán, agus chuireadar fúthu ansin agus chruinníodar ór agus airgead agus tréada móra bó.