20 Dúirt sé leo: “Duine den dáréag é, duine a thumann a lámh sa mhias i mo theannta.
21 Sea, tá Mac an Duine ag imeacht, de réir mar atá scríofa mar gheall air; ach is mairg don duine úd trína mbraitear Mac an Duine! B'fhearr don duine sin nach mbéarfaí riamh é.”
22 Le linn dóibh a bheith ag ithe, thóg Íosa arán, agus ar a bheannú dó, bhris agus thug dóibh é agus dúirt: “Tógaigí; is é seo mo chorp.”
23 Agus thóg sé an cupa, agus ar altú dó, thug dóibh é, agus d'ól siad go léir as.
24 Agus dúirt sé leo: “Is í seo m'fhuilse an tiomna, atá le doirteadh ar son a lán.
25 Deirim libh go fírinneach, nach n‑ólfaidh mé den sú seo na fíniúna a thuilleadh go dtí an lá sin nuair a ólfaidh mé ina fhíon nua é i ríocht Dé.”
26 Tar éis dóibh an t‑iomann a chanadh, chuaigh siad amach go Cnoc na nOlóg.