1 Gidheadh a deirim, Ar feadh bhíos an tóighre na leanbh, nach bhfuil dithfir ar bithe eidir é agus shearbhfhoghantuidhe, bíodh go bhfuil na thighearna ós cionn gach neithe;
2 Achd bí fáoi luchd a choimhéuda, agus fán luchd ar a mbí a chúram, go teachd na haimsire do órduigh an tathair.
3 As mar an gcéudna sinne, an tan do bhámar ar leanbuibh, do bhámar a ndáoirse fáoi cheadthosuighibh an tsáoghail:
4 Achd ar gcoimhlíonadh na haimsire, do chuir Día a Mhac féin úadh, do gineadh ó mhnáoi, agus do gineadh fáoi an réachd,
5 Chum na druinge do bhí fáoi an reáchd dfúasgladh dhó, ionnus go bhfuighemísne ait cloinne.
6 Agus do bhrígh go bhfuiltí bhur gcloinn, do chuir Día úadh ann bhur gcroidhthubh Spiorad a Mhic féin, ghoireas, Abbá, Athair.
7 Uime sin ní searbhfoghantuidhe thú feasda, achd mac; agus más mac, is oighre thú mar an gcéudna do Dhía tré Chríosd.
8 Achd an tan sin ar mbeith dháoibh gan eólas Dé aguibh, do bhíodh sibh ag seirbhís do na déeibh, nach bhfuil na ndéeibh ó naduir.
9 Achd a nois, ó átá eólas Dé aguibh, nó fós eólas Dé oruibh, cionnas fhilleas sibh a rís ar na céudthosuíghibh eugcruáidhe uireasbhacha, dár mían rubh bheith a rís fá dháoirse?
10 Bí coimhéud aguibh ar laethibh, agus ar mhíosuibh, agus ar aimsearuibh, agus ar bhlíadhanuibh.
11 Atá eagle oram bhur dtimcheall, gur go diomháoin do thuirsigheas mé féin ribh.
12 Iarruim dathchuinge oruibh, a dhearbhráithre, bíghidh mar misi, do bhrígh go bhfuilimse mar sibhse: ní dhearnabhair éugcoir ar bith oram.
13 Agus atá a fhios aguibh gur tré éugcrúas na feóla do sheanmóir mé dháoibh an soisgéul ar tús.
14 Agus ní raibh tarcuisne ná grain aguibh air mo chathughadhsa um fheóil; achd do ghabhabhair chuguibh mé mar aingeal Dé, nó fós mar Iósa Críosd.
15 Uime sin créd í an cháill shonuis do bhí oruibh? óir do ním dfíadhnuíse dháoibh, go mbeanfadh sibh da madh éidir é, bhur súile féin amach, re na dtabhairt damhsa.
16 Ar a nadhbharsin an bhfuilim um námhuid aguibh, fán bhfírinne dinnisin díbh?
17 Ní ré máith, atá teasghrádh acadhsan dáoibh, achd bá mían riu sinne do chur amach uáibhse; ionnus go mbíadh teasghrádh aguibhsi dhóibh féin.
18 Achd as maith an teasghrádh ré bheith go siorruidhe a ní mhaith, agus ní hé amháin an tan bhímse bhur lathair.
19 A chlann bheag, agá bhfuilim a rís ré niodhnuibh bhur dtimcheall nó go ndealbhthar Críosd ionnuibh,
20 Agus do bfearr leam go mbéinn bhur láthair a nois, chum mo ghótha dáthrughadh; óir atáim amharnsach orúibh.
21 Innisigh dhamh, a dhream lér mían bheith fáoi an reachd, an gcluin sibh an reachd?
22 Oír áta sgríobhtha, go rabhadar días mac ag Abraham, mac aca ré hinnilt, agus mac eile ré mnáoi sháoir.
23 Agus an mac do bhí ris a ninnilt as do reir na feóla rugadh é; achd an mac do bhí ris an mnáoi sháoir as do bhrígh na geallamhna rugadh é.
24 Atá ní eile ré thuigsin as na neithibhse: oír a síad so an dá thiomna; áon ab é Agar ó shlíabh Sína, bheireas clann chum dáoirse.
25 Oír as ionann Agar agus Sína, slíabh sa Narábia, agus as cosmhuil í ris a Niarusalém atá a nois ann, agus atá sí fá dháoirse maille ré na cloinn.
26 Achd ata an Tiarusalém atá shúas sáor, noch as máthaír dhúinne uile.
27 Oír atá sgríobhtha, Biodh gairdeachas ort a bhean aimrid nách beireann clan; réub amach agus éigh, a bhean nach bhfuil ré níodhnuibh: óir is liá clann na mná tréigthe ná na mná agá bhfuil fear.
28 Uime sin, a dhearbhraithre, is sinne clann na geallamhna, do réir Isaac.
29 Achd amhuil do bhí a nuáirsin an tí rughadh di réir na feóla ag gérleanmhuin ar an tí rughadh do réir na Shioruide, is mar sin atá a nois mar an gcéudna.
30 Gidheadh créd adeir an sgriobtúir? Teilg amach a ninnilt agus a mac: óir ní bhíaidh mac na hinnilte na oighre máráon ré mac na mná sáoire.
31 Go deimhin, a dhearbhráithre, ní clan don innilt sinne, achd don mhnáoi sháoir.