1 Anois bhí sé dhá lá roimh an gCáisc agus roimh fhéile an Aráin gan Laibhín. Agus bhí na hardsagairt agus na scríobhaithe ag iarraidh é a ghabháil os íseal agus a chur chun báis;
2 mar dúirt siad, “Ní dhéanfaidh sé cúis in am na féile, ar eagla go dtógfadh na daoine gleo.”
3 Agus nuair a bhí sé i mBétáin i dteach Shíomóin an Lobhar, agus é ina shuí ag bord bia ann, tháinig an bhean chuige agus soitheach alabastair aici den nard ba ghlaine, agus bhris sí an soitheach gur dhoirt an uinnimint ar a cheann.
4 Ach bhí daoine ann a bhí ag rá ina n-intinn féin, agus fearg orthu, “Cad chuige ar cuireadh amú an uinnimint seo?