1 Agus le bánú na maidine chuaigh na hardsagairt agus na seanóirí agus na scríobhaithe, agus na comhairleoirí uile leo, i ndáil chomhairle: agus cheangail siad Íosa agus thug siad ar shiúl é agus thug siad ar láimh do Phíoláid é.
2 Agus d'fhiafraigh Píoláid de, “An tú Rí na nGiúdach?” Agus ba é a fhreagra air, “Is tú a dúirt é.”
3 Agus chuir na hardsagairt mórán nithe ina leith.
4 Agus d'fhiafraigh Píoláid de athuair, “Nach bhfuil aon fhreagra le tabhairt agat? An é nach bhfeiceann tú an méid mór atáthar ag cur i do leith?”
5 Ach níor fhreagair Íosa a thuilleadh, rud a chuir iontas ar Phíoláid.
6 Anois i n‑am na féile ba nós leis cibé ar bith príosúnach a d'iarrfaidís air a scaoileadh saor.
7 Agus bhí fear arbh ainm dó Barabas i measc an lucht ceannairce sa phríosún a rinne dúnmharú le linn na ceannairce.
8 Agus dhruid an slua aníos ag tosú ar a iarraidh ar Phíoláid rud a dhéanamh orthu mar a ba nós leis.
9 Agus d'fhiafraigh sé díobh, “An toil libh go scaoile mé Rí na nGiúdach chugaibh?”
10 Mar thuig sé gur as éad a thug na hardsagairt uathu chuige é.
11 Ach ghríosaigh na hardsagairt an slua go n‑iarrfaidís air Barabas a scaoileadh chucu ina ionad.
12 Agus dúirt Píoláid leo athuair, “Cad é a dhéanfaidh mé mar sin leis an bhfear úd a dtugann sibh Rí na nGiúdach air?”
13 Agus scairt siad arís i n‑ard a gcinn is a ngutha, “Céasaigí é.”
14 Agus dúirt Píoláid leo, “Cén fáth, cad é an t‑olc atá déanta aige?” Ach is móide a scairt siad, “Céasaigí é.”
15 Agus ba é a tháinig de, gur scaoil Píoláid Barabas chucu, ó bhí fonn air an slua a shásamh; agus chuir sé Íosa á sciúrsáil ansin agus thug sé uaidh é lena chéasadh ar chrois.
16 Agus thug na saighdiúirí leo é isteach sa Phálás (is é sin, an Praetorium); agus bhailigh siad an cathlán uile go léir ina thimpeall.
17 Agus chuir siad brat corcair-dhearg air mar éadach, agus d'fhigh coróin de dhealga gur chuir ar a cheann í.
18 Agus thosaigh siad ar cheiliúradh dó, “Sé do bheatha, a Rí úd na nGiúdach!”
19 Agus bhuail siad faoin gceann é le giolcach agus chaith seile air, agus shléacht siad dó mar a bheidís ag tabhairt ómóis dó.
20 Agus nuair a bhí ealaín mhagaidh déanta acu de, bhain siad an brat corcair-dhearg de, agus chuir a chuid éadaí féin air arís, agus threoraigh siad amach é lena chéasadh.
21 Agus thug siad ar fhear a bhí ag dul thart a chrois a iompar, ar Shíomón as Círéne, a bhí ar a bhealach as tír isteach, athair Alastair agus Rúfuis.
22 Agus thug siad leo é go dtí an áit a nglaoitear Golgota air (a chiallaíos áit an chloiginn).
23 Agus tairgeadh fíon dó ar cuireadh miorr tríd; ach níor ghlac sé é.
24 Agus chéas siad é, agus roinn siad eatarthu a chuid éadaigh agus chaith siad crainn go bhfeicidís cad é a ghlacfadh gach duine acu.
25 Agus ba é an tríú huair den lá é nuair a rinneadh é a chéasadh.
26 Agus is é a bhí le léamh i scríbhinn na cúise a cuireadh ina leith, “Rí na nGiúdach.”
27 Agus rinne siad dís ropaire a chéasadh ina chuideachta, duine acu ar a dheis agus duine ar a chlé.
29 Agus níl duine dár shiúil thairis nach ndeachaigh ag magadh faoi, ag croitheadh a chinn air; agus á rá, “Ara maise! A ghiolla úd a bhíodh ag maíomh go scriosfá an teampall agus go ndéanfá a atógáil i n‑achar trí lá,
30 fuascail thú féin, agus tuirling den chrois úd!”
31 Agus ar an nós céanna bhí na hardsagairt ag labhairt air le chéile go magúil agus na scríobhaithe leo, agus dúirt siad, “Tharrthaigh sé fir eile; ní fhéadann sé é féin a tharrtháil.
32 Tuirlingíodh an Críost sin, tuirlingíodh an Rí sin Iosrael den chrois seo, go bhfeicimid é agus go gcreidimid ann.” Agus níl go fiú na díse a céasadh ina chuideachta nár thug achasán dó.
33 Agus nuair a tháinig an séú huair den lá, bhí dorchadas ann ar fud na tíre uile a mhair go dtí an naoú huair.
34 Agus ar an naoú huair ghlaoigh Íosa i n‑ard a chinn, “Élóí, Élóí, lamá sabactáni?” a chiallaíos, “A Dhia liom, a Dhia liom, cad chuige a ndearna tú mo thréigean?”
35 Agus chuala cuid dá raibh ina seasamh thart agus dúirt siad, “Féach, tá sé ag glaoch ar Elía”.
36 Agus rith duine acu go dtí é gur líon spúinse d'fhínéagar, agus gur chroch ar ghiolcach é gur thug dó le n‑ól é, agus dúirt sé, “Fan go fóill go bhfeicimid an dtiocfaidh Elía lena scaoileadh anuas.”
37 Agus lig Íosa éamh mór as, agus d'fhág an anáil é.
38 Agus réabadh brat an teampaill ina dhá leath ó bharr anuas go bun.
39 Agus nuair a chonaic an ceantúir a bhí ina sheasamh ar a aghaidh, an dóigh inar fhág an anáil é, ar seisean, “Níl amhras ann ná gurbh é Mac Dé an fear seo.”
40 Bhí na mná ann fós agus iad i bhfad ar shiúl ag amharc, agus bhí eatarthu Muire Mhagdaléanach, agus Muire máthair Shéamais Óig agus Ióséis, agus Salómé,
41 an bhantracht a lean de agus a rinne timireacht air agus é i nGalailí; agus buíon mhór eile ban a tháinig aníos go hlarúsailéim ina chuideachta.
42 Agus nuair a tháinig an tráthnóna, ó ba é lá an Ullmhaithe é, is é sin an lá roimh an tsabóid,
43 bhi sé de chroí ag Iósaf Arimatéach, duine dearscnaithe a bhí ina bhall den chomhairle, a bhí freisin ag tóraíocht ríocht Dé, a mhisneach a mhúscailt, agus dul chuig Píoláid, agus corp Íosa a iarraidh air.
44 Agus b'iontach le Píoláid é bheith marbh cheana; agus ghlaoigh sé chuige an ceantúir, gur fhiafraigh de an raibh sé marbh go fóill.
45 Agus nuair a fuair sé fios a bháis ón gceantúir, dheonaigh sé an corp do Iósaf.
46 Agus cheannaigh sé taiséadach lín agus bhain sé anuas den chrois é, agus d'fhill sé an taiséadach lín air, agus chuir sé ina luí é i dtuama a snoíodh as an gcarraig; agus thiontaigh cloch i mbéal an tuama.
47 Agus ba iad Muire Mhagdaléanach agus Muire máthair Ióséis a chonaic an uaigh inar cuireadh é ina luí.