3 “Éistigí! Chuaigh síoladóir amach a chur an tsíl.
4 Agus nuair a bhí sé ag cur an tsíl, thit cuid de amach roimhe ar an gcosán, agus chuaigh an éanlaith á ithe.
5 Thit tuilleadh ar thalamh creagach, an áit nach raibh mórán cré faoi, agus thosaigh sé ar ghobadh aníos, ó nach raibh aon doimhneacht cré faoi;
6 agus nuair a chuaigh an ghrian in airde sa spéir dódh é, agus nuair nach raibh aon fhréamh aige, d'fheoigh sé agus cailleadh é.
7 Thit síol eile i measc na ndriseog agus d'fhás na driseoga aníos go dtí gur thacht siad é, agus ní raibh toradh air.
8 Agus thit síol eile ar thalamh maith agus thug sé barr, ag fás agus ag faibhriú agus ag tabhairt uaidh faoi thríocha agus faoi sheasca agus faoi chéad.
9 Agus ar seisean, “An té a bhfuil cluas air le héisteacht, tugadh sé cluas.”