7 Nabi Natan banjur munjuk marang Prabu Dawud: “Inggih panjenengan dalem punika tiyangipun!” Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah, Gusti Allahipun Israel: Ingsun kang njebadi sira dadi ratu, ngereh Israel lan Ingsun kang ngluwari sira saka ing tangane Saul.
8 Ingsun wus maringake sakukubaning daleme gustinira marang sira, apadene para garwane ana ing pangkonira. Ingsun wus maringake tedhak-turune Israel lan Yehuda marang sira; lan saupama iku durung cukup mesthi sunwuwuhi maneh apa bae marang sira.
9 Yagene sira kok nyawiyah marang Sang Yehuwah kanthi tindakira kang ala ana ing paningale Sang Yehuwah? Uria wong Het iku kok sira pateni klawan pedhang; bojone sira alap lan Uria sira purih patine srana pedhange bani Amon.
10 Mulane pedhang ora bakal gumingsir saka tedhak turunira ing salawase, amarga sira wus ngremehake Ingsun lan ngalap bojone Uria wong Het iku sira dadekake bojonira.
11 Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah: Lah Ingsun bakal ndhawahake bilai marang sira kang timbul saka kulawarganira dhewe. Ingsun bakal mundhut para rabinira ana ing ngareping mripatira lan Sunparingake marang wong liyane, kang bakal nuroni iku ing wayah awan.
12 Awit dene sira wus tumindak klawan dhedhemitan, nanging Ingsun bakal nindakake prakara iku ana ing ngarepe wong Israel kabeh klawan blak-blakan.”
13 Prabu Dawud banjur ngandika marang Nabi Natan: “Kula sampun nglampahi dosa wonten ing ngarsanipun Sang Yehuwah.” Lan Nabi Natan matur marang Prabu Dawud: “Sang Yehuwah sampun ngruwat dosa dalem, panjenengan dalem boten badhe seda.