14 banjur dipetak bareng karo balung-balunge Sang Prabu Saul lan Pangeran Yonatan kang putra ana ing tanah Benyamin, ing Zela, ing pasareane Sang Kisy, kang rama. Wong padha nindakake sakehe dhawuhe Sang Prabu Dawud; dene sawuse iku Gusti Allah nyembadani pandonga tumrap nagara iku.
15 Nalika kelakon ana perang maneh antarane wong Filisti lan wong Israel, Sang Prabu Dawud kadherekake wadyabalane, banjur perang nglawan wong Filisti, nganti Sang Prabu Dawud sayah banget.
16 Yisbi-Benob, kang kagolong turune wong kang ngedab-edabi gedhe dhuwure -- boboting tumbake telung atus sekel tembaga lan nyengkelit pedhang kang anyar -- ngira bisa nyedani Prabu Dawud.
17 Nanging Sang Abisai bin Zeruya banjur mbiyantu Sang Prabu Dawud, nuli ngebrukake lan mateni wong Filisti iku. Ing wektu iku wadyabalane Prabu Dawud nyuwun kalawan banget marang panjenengane, unjuke: “Panjenengan dalem sampun ngantos nyarirani perang sesarengan kaliyan kawula, supados turunipun Israel sampun ngantos tumpes sareng kaliyan panjenengan dalem.”
18 Sawuse iku kelakon ana perang maneh nglawan bala Filisti ana ing Gob; ing nalika samana Sibkhai wong ing Husa, ngasorake Saf, kang kagolong turune wong kang gedhe dhuwur ngeram-eramake.
19 Banjur ana perang maneh nglawan bala Filisti ana ing Gob; Elhanan bin Yaare-Oregim, wong ing Betlehem, ngalahake Goliat, wong ing Gat, kang landheyaning tumbake kaya guluning abah-abah tenunan.
20 Nuli ana perang maneh ing Gat; ing kono ana wong kang dhuwur dedege, drijining tangane lan sikile nenem: gunggunge cacah patlikur; wong iku uga kagolong turune wong kang ngedab-edabi gedhe dhuwure.