5 Sawuse iku Sang Prabu Dawud dhawuh nimbali putra mau saka omahe Makhir bin Amiel, saka ing Lodebar.
6 Anadene Sang Mefiboset bin Yonatan bin Saul banjur mlebu seba marang ngarsane Prabu Dawud, sujud lan nyembah. Pangandikane Prabu Dawud: “Mefiboset.” Atur wangsulane: “Nuwun inggih, kawula abdi dalem.”
7 Sang Prabu Dawud banjur ngandika: “Sira aja samar, amarga ingsun bakal nandukake kadarman marang sira, marga saka Pangeran Yonatan, kang ramanira; ingsun bakal mbalekake sakehe palemahan kagungane Prabu Saul, eyangira lan sira bakal kembul dhahar klawan ingsun.”
8 Sang Mefiboset banjur sujud lan matur: “Abdi dalem punika punapa ta, dene panjenengan dalem karsa nggalih dhateng segawon pejah kados kawula punika?”
9 Sang Prabu banjur nimbali Ziba, abdine Prabu Saul lan ngandika marang dheweke: “Kabeh kang dadi kagungane Prabu Saul mau, lan darbeke kulawargane, sunparingake marang wayahe gustinira iku.
10 Sira ngolaha lemah iku kanggo panjenengane: sira, anakira lan rewangira sarta sira wajib ngaturake panenane, supaya wayahe gustinira anaa kang didhahar. Mifiboset wayahe gustinira iku, lestaria ndherek kembul dhahar klawan ingsun.” Ziba duwe anak lanang limalas lan rewang rong puluh.
11 Ziba matur marang Sang Prabu: “Abdidalem badhe nglampahi punapa ingkang kadhawuhaken gusti kawula dhateng kawula.” Sang Mefiboset kembul dhahar klawan Sang Prabu Dawud kaya dene salah sijine putrane Sang Prabu.