23 Samubarang kabeh kang adhedhasar dhawuhe Gusti Allahing swarga, iku kaestokna kanthi temen-temen kanggo marang padalemane Gusti Allahing swarga, supaya aja nganti paprentahane Sang Prabu lan para putrane katiban bebendu.
24 Karo maneh sira padha Sunparingi sumurup, ora samesthine yen sakehing para imam lan wong Lewi, para pasindhen, para jagagapura lan para abdi ing padalemaning Allah, padha kudu asok pajeg, bulubekti utawa beya.
25 Mulane sira, he Ezra, miturut ing kawicaksananing Allahira, kang kokanggo pathokan, sira ngadegna panggedhe-panggedhe lan hakim-hakim, supaya padha ngakimi rakyat kabeh kang manggon ana ing sabrange bengawan Efrat, yaiku wong-wong kang padha sumurup marang angger-anggering Allahira, dene sapa kang durung sumurup iku padha sira wulanga.
26 Saben wong kang ora ngestokake angger-anggering Allahira lan angger-anggere Sang Prabu kapatrapana paukuman klawan samesthine, dadia kaukum pati, kabuwang, kadhendha utawa kakunjara.”
27 Pinujia Pangeran Yehuwah, Gusti Allahe para leluhur kita, kang kanthi mangkono wus karsa ngebahake panggalihe Sang Prabu, satemah panjenengane banjur damel edi endahe padalemane Sang Yehuwah kang ana ing Yerusalem,
28a lan ndadekake aku dikasihi dening Sang Prabu lan para juru pirembage sarta sakehing panggedhene Sang Prabu kang kuwasa!
28b Dene aku, sarehne kaayoman ing astane Sang Yehuwah Allahku, banjur gumregah sarta nglumpukake para panggedhe sawatara saka ing antarane wong Israel, padha dakajak bebarengan mangkat mulih.