6 Sabab Ingsun ora bakal ngeman maneh marang para wong isine bumi, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, -- nanging lah wong iku siji-sijine Sunulungake marang ing tangane pangone, lan marang ing tanganing ratune; iki bakal padha nggempur bumi, sarta wonge siji-sijia ora ana kang Sunuwalake saka ing tengahe wong iku mau.”
7 Pepanthan wedhus sembelehan iku bakal dakengon, kanggo para pedagang wedhus, sarta aku njupuk teken loro: Kang siji dakjenengake “Kadarman”, sijine: “Talenan”; aku nuli ngengon wedhus-wedhus iku.
8 Sajroning sesasi aku numpes pangone telu. Atiku banjur mangkel banget marang wedhus-wedhuse, sarta wedhus-wedhuse iya padha bosen marang aku.
9 Ing kono celathuku: “Aku emoh, ngengon kowe maneh, kang arep mati, kareben mati, kang arep ilang, kareben ilang, sarta kang isih kari iku, kareben padha pangan-pinangan daginge.”
10 Tekenku kang jeneng “Kadarman” dakjupuk, dakputung, kanggo mbatalake prajanjian kang dakanakake kalawan sakehe para bangsa.
11 Dadine ing dina iku prajanjian wus batal, temah wong kang padha dagang wedhus kang lagi migatekake aku iku padha mangreti, yen iku pangandikane Pangeran Yehuwah.
12 Aku banjur celathu marang wong-wong mau: “Manawa iku kokanggep becik, aku wenehana opahane, lan manawa ora, iya wis.” Tumuli aku ditimbangake dhuwit telung puluh sekel salaka minangka opahku.