10 Awit sadurunge iku wong padha ora oleh rejeki, mangkono uga kewan: sarta wong kang mlebu metu ora bisa tentrem marga saka anane mungsuh, apadene Ingsun ndadekake wong kabeh padha memungsuhan.
11 Nanging saiki, pangrehingSun marang kekarene bangsa iki ora kaya dhek biyen, mangkono pangandikane Sang Yehuwah Gustine sarwa dumadi.
12 Nanging Ingsun bakal nyebar tentrem-rahayu. Ing kono wit anggur bakal metokake wohe, bumi bakal metokake asile sarta langit bakal menehake ebune. Iku kabeh bakal Sunparingake marang kekarene bangsa iki dadia darbeke.
13 He, turune Yehuda lan turune Israel, dhek biyen sira dadi ipat-ipat ana ing antarane para bangsa, nanging saiki Ingsun bakal ngganjar karaharjan marang sira kabeh nganti padha dadi berkah. Aja padha wedi, santosakna atinira!”
14 Awitdene pangandikane Pangeran Yehuwah Gustine sarwa dumadi mangkene: “Yen ing biyen nalika para leluhurira padha memungu bebenduningSun, Ingsun banjur kagungan karsa arep ndhatengake bilai marang sira kabeh lan Ingsun ora keduwung -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah Gustine sarwa dumadi --
15 nanging saiki Ingsun karsa damel becik maneh marang Yerusalem lan marang turune Yehuda. Sira aja padha wedi!
16 Iki prakara-prakara kang kudu sira tindakake: Sawiji-wijining wong ngucapa kang bener marang pepadhane, lan netepana angger-angger ing sabenere kang njalari tentrem ana ing gapura-gapuranira.