យ៉ូអែល 1:14-20 KHSV

14 ចូរ​ធ្វើ​ពិធី​តម​អាហារ ដើម្បី​ញែក​ខ្លួន​ជា​សក្ការៈហើយ​ប្រកាស​ពិធី​បុណ្យ​ដ៏​ឱឡា‌រិក។ចូរ​ប្រមូល​ពួក​ព្រឹទ្ធា‌ចារ្យ និង​ប្រជា‌ជននៅ​ក្នុង​ស្រុក​ទាំង​មូលឲ្យ​មក​ជួប‌ជុំ​គ្នា​ក្នុង​ដំណាក់​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នាហើយ​ស្រែក​អង្វរ​សូម​ព្រះ‌អង្គ​ជួយ​ទៅ!

15 ថ្ងៃ​នោះ​ជា​ថ្ងៃ​វេទនា​ពន់​ពេក​ក្រៃ!ដ្បិត​ថ្ងៃ​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់​ជិត​មក​ដល់​ហើយគឺ​ជា​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​ឫទ្ធា‌នុភាព​ខ្ពង់‌ខ្ពស់​បំផុតយាង​មក​បំផ្លាញ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់។

16 ពួក​យើង​ឃើញ​ម្ហូប​អាហារ​រលាយ​បាត់ពី​មុខ​ពួក​យើងហើយ​នៅ​ក្នុង​ដំណាក់​របស់​ព្រះ​នៃ​យើងក៏​លែង​មាន​អំណរ និង​ការ​សប្បាយ​រីក‌រាយទៀត​ដែរ។

17 គ្រាប់​ពូជ​នៅ​ក្នុង​ដី​ក្រៀម​ស្ងួត​អស់ជង្រុក​ស្រូវ​នៅ​ទទេឃ្លាំង​ទុក​ភោគ​ផល​ខូច​ខាត​អស់ដ្បិត​គ្មាន​ស្រូវ​នៅ​សល់​ឡើយ។

18 ហ្វូង​សត្វ​នាំ​គ្នា​ស្រែក​ថ្ងូរហ្វូង​គោ​ខ្ចាត់​ព្រាត់​ទៅ​គ្រប់​ទី​កន្លែងព្រោះ​គ្មាន​ស្មៅ​ស៊ីសូម្បី​តែ​ហ្វូង​ចៀម​ក៏​រីង‌រៃ​ទៅៗ​ដែរ។

19 ព្រះ‌អម្ចាស់​អើយ ទូលបង្គំ​ស្រែក​អង្វរ​ព្រះ‌អង្គដ្បិត​ភ្លើង​ឆេះ​កម្ទេច​វាល​ស្មៅអណ្ដាត​ភ្លើង​ឆាប‌ឆេះ​ដើម​ឈើ​ទាំង​ប៉ុន្មាននៅ​តាម​ចម្ការ។

20 សូម្បី​តែ​សត្វ​ព្រៃ​ក៏​បែរ​មុខ​ទៅ​រក​ព្រះ‌អង្គ​ដែរដ្បិត​ប្រភព​ទឹក​ទាំង‌ឡាយ​រីង​ស្ងួត​អស់ហើយ​វាល​ស្មៅ​ក៏​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆាប‌ឆេះ​អស់​ដែរ។