4 មនុស្សមានប្រាជ្ញាតែងចូលចិត្តនៅជាមួយអ្នកមានទុក្ខរីឯមនុស្សលេលាចូលចិត្តតែកន្លែងណាដែលមានការសប្បាយ។
5 ស្ដាប់ពាក្យស្ដីបន្ទោសរបស់មនុស្សមានប្រាជ្ញាប្រសើរជាងស្ដាប់ពាក្យបញ្ចើចបញ្ចើរបស់មនុស្សល្ងីល្ងើ។
6 សំណើចរបស់មនុស្សលេលាប្រៀបបីដូចជាស្នូរបន្លាដែលឆេះនៅពីក្រោមឆ្នាំង។ត្រង់នេះក៏ឥតបានការអ្វីដែរ។
7 ពេលណាអ្នកប្រាជ្ញប្រើអំណាចសង្កត់សង្កិនអ្នកដទៃអ្នកប្រាជ្ញនោះក្លាយទៅជាមនុស្សលេលាហើយសំណូកក៏រមែងធ្វើឲ្យមនុស្សពុករលួយដែរ។
8 បង្ហើយការងារអ្វីមួយ វិសេសជាងចាប់ផ្ដើមចិត្តអត់ធ្មត់ ក៏វិសេសជាងចិត្តអួតបំប៉ោងដែរ។
9 កុំឆាប់មានចិត្តមួម៉ៅឡើយដ្បិតមានតែមនុស្សលេលាប៉ុណ្ណោះដែលរហ័សមួម៉ៅ។
10 មិនត្រូវពោលថា «ហេតុអ្វីបានសម័យបុរាណប្រសើរជាងសព្វថ្ងៃ?» ដ្បិតសំណួរបែបនេះមិនមែនមកពីប្រាជ្ញាទេ។