1 យេរូសាឡឹមត្រូវវេទនាជាពុំខានព្រោះអ្នកក្រុងនេះជាជនបះបោរប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយ ជិះជាន់សង្កត់សង្កិនគ្នា។
2 ពួកគេមិនស្ដាប់ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ហើយក៏មិនទទួលការប្រដៅពីព្រះអង្គដែរ។ពួកគេមិនផ្ញើជីវិតលើព្រះអម្ចាស់ពួកគេមិនចូលមកជិតព្រះរបស់ខ្លួនទេ។
3 មេដឹកនាំរបស់ពួកគេប្រៀបបាននឹងសត្វសិង្ហដែលគិតតែពីគ្រហឹម។ចៅក្រមរបស់ពួកគេប្រៀបបាននឹងចចកដែលរកស៊ីនៅពេលល្ងាចហើយឥតទុកអ្វីឲ្យនៅសល់សម្រាប់កកេរនៅពេលព្រឹកឡើយ។
4 ព្យាការីរបស់ពួកគេជាមនុស្សក្អេងក្អាងហើយក្បត់មុខងាររបស់ខ្លួន។បូជាចារ្យរបស់ពួកគេនាំគ្នាបន្ថោកអ្វីៗដែលជាទីសក្ការៈ ព្រមទាំងបំពានលើក្រឹត្យវិន័យ។
5 ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់គង់នៅក្នុងចំណោមពួកគេព្រះអង្គសុចរិត ឥតធ្វើអ្វីខុសសោះរៀងរាល់ព្រឹក ព្រះអង្គបង្ហាញយុត្តិធម៌ឲ្យពួកគេឃើញច្បាស់មិនដែលអាក់ខានទេ។ប៉ុន្តែ មនុស្សប្រព្រឹត្តល្មើសមិនចេះខ្មាសឡើយ។
6 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖«យើងបានកម្ទេចប្រជាជាតិនានាយើងបំផ្លាញប៉មការពារក្រុងរបស់ពួកគេយើងធ្វើឲ្យផ្លូវរបស់គេនៅស្ងាត់ជ្រងំគ្មានមនុស្សដើរ!ក្រុងរបស់គេនឹងត្រូវអន្តរាយលែងមានប្រជាជនរស់នៅទៀត។
7 យើងគិតថា “អ្នករាល់គ្នាគង់តែកោតខ្លាចនិងព្រមទទួលការស្ដីប្រដៅពីយើងដូច្នេះ ទីលំនៅអ្នករាល់គ្នាមុខជាមិនត្រូវវិនាសអន្តរាយទេ”។ប៉ុន្តែ ពេលណាយើងដាក់ទោសពួកគេពួកគេគិតតែពីរូតរះប្រព្រឹត្តអំពើថោកទាបគ្រប់បែបយ៉ាង។