20 Ut quid mihi thus de Saba affertis,et calamum suave olentem de terra longinqua ?Holocautomata vestra non sunt accepta,et victimæ vestræ non placuerunt mihi.
21 Propterea hæc dicit Dominus :Ecce ego dabo in populum istum ruinas :et ruent in eis patres et filii simul ;vicinus et proximus peribunt.
22 Hæc dicit Dominus :Ecce populus venit de terra aquilonis,et gens magna consurget a finibus terræ.
23 Sagittam et scutum arripiet :crudelis est et non miserebitur.Vox ejus quasi mare sonabit :et super equos ascendent,præparati quasi vir ad præliumadversum te, filia Sion.
24 Audivimus famam ejus ;dissolutæ sunt manus nostræ :tribulatio apprehendit nos,dolores ut parturientem.
25 Nolite exire ad agros,et in via ne ambuletis,quoniam gladius inimici,pavor in circuitu.
26 Filia populi mei, accingere cilicio,et conspergere cinere :luctum unigeniti fac tibi,planctum amarum,quia repente veniet vastator super nos.