14 Prophetæ tui viderunt tibifalsa et stulta ;nec aperiebant iniquitatem tuam,ut te ad pœnitentiam provocarent ;viderunt autem tibi assumptiones falsas,et ejectiones.
15 Plauserunt super te manibusomnes transeuntes per viam ;sibilaverunt et moverunt caput suumsuper filiam Jerusalem :Hæccine est urbs, dicentes, perfecti decoris,gaudium universæ terræ ?
16 Aperuerunt super te os suumomnes inimici tui :sibilaverunt, et fremuerunt dentibus,et dixerunt : Devorabimus :en ista est dies quam exspectabamus ;invenimus, vidimus.
17 Fecit Dominus quæ cogitavit ;complevit sermonem suum,quem præceperat a diebus antiquis :destruxit, et non pepercit,et lætificavit super te inimicum,et exaltavit cornu hostium tuorum.
18 Clamavit cor eorum ad Dominumsuper muros filiæ Sion :Deduc quasi torrentem lacrimasper diem et noctem ;non des requiem tibi,neque taceat pupilla oculi tui.
19 Consurge, lauda in nocte,in principio vigiliarum ;effunde sicut aquam cor tuumante conspectum Domini :leva ad eum manus tuaspro anima parvulorum tuorum,qui defecerunt in famein capite omnium compitorum.
20 Vide, Domine, et consideraquem vindemiaveris ita.Ergone comedent mulieres fructum suum,parvulos ad mensuram palmæ ?si occiditur in sanctuario Dominisacerdos et propheta ?