1 Тогаш Јона се помоли на Господа, својот Бог, од рибината утроба.
2 Тој рече: Во својата неволја извикав кон Господа и Тој ме послуша; извикав од утробата на Подземјето, и Ти ми го чу гласот.
3 Ти ме фрли во длабочината, во срцето на морето, и водата ме опкружи. Сите Твои поплави и бранови минаа преку мене.
4 Реков: ‘Отфрлен сум од пред Твоите очи. Но сепак ќе погледнам повторно кон Твојот свет храм.’
5 Водите ме опкружија дури до душата моја, бездната ме опколи. Тревите ми ја завиткаа главата,
6 слегов до корењата на планините. Околу мене беа засекогаш земните лостови. Но Ти извади го од јама мојот живот, О Господи, Боже мој.
7 Кога изнемогна душата моја во мене, си спомнав за Господа, и мојата молитва влезе при Тебе, во Твојот свет храм.
8 Оние кои се придружуваат кон суетните идоли, ја оставаат својата добродушност.
9 А јас ќе ти принесам жртва со гласот на фалба. Што се заветував, ќе исполнам. Спасението е од Господа.”
10 Тогаш Господ и заповеда на рибата, и таа го изблува Јона на копното.