10 Јас се зарадував необично многу во Господа, зашто најпосле расцветавте во вашата грижа за мене; вие и порано се грижевте за мене, но немавте згодна пригода.
11 Ова го велам не поради скудност од нешто, бидејќи се научив да се задоволувам со она што го имам.
12 Знам да живеам и во скудност, знам да живеам и во изобилство; научен сум на сѐ и сешто, и сит да бидам, и глад да трпам, и во изобилие да сум и во немаштија.
13 Сѐ можам преку Исус Христос, Кој ме крепи.
14 Но, добро направивте што зедовте учество во мојата скрб.
15 А знаете и вие, Филипјани, дека во почетокот на проповедањето на Евангелието, кога отпатував од Македонија, немаше ниту една срква нешто да ми даде или нешто да примам освен од вас;
16 зашто и во Солун, еднаш, и по вторпат ми пративте нужни работи.