21 Raja Saul bertitah, “Semoga kamu diberkati TUHAN kerana berbuat baik kepada beta.
22 Pergilah dan pastikanlah sekali lagi. Siasatlah dengan sungguh-sungguh tempat Daud berada dan siapa yang sudah nampak dia di sana. Beta mendengar bahawa dia sangat licik.
23 Periksalah dengan teliti tempat-tempat yang menjadi persembunyiannya, lalu segeralah kembali untuk melaporkan perkara itu kepada beta. Lalu beta akan pergi bersama dengan kamu. Jika dia masih berada di kawasan itu, tentu beta akan memburunya walaupun beta harus menjelajahi seluruh Yehuda.”
24 Kemudian mereka pulang ke Zif mendahului Raja Saul. Pada masa itu Daud dan anak buahnya berada di padang gurun Maon, di lembah yang sunyi di bahagian selatan padang gurun Yehuda.
25 Raja Saul dan anak buahnya datang untuk mencari Daud, tetapi orang memberitahukan hal itu kepada Daud. Lalu Daud pergi ke suatu bukit berbatu di padang gurun Maon dan tinggal di situ. Apabila Raja Saul mengetahui perkara itu, baginda segera mengejar Daud.
26 Raja Saul dan anak buahnya berjalan di pinggir satu belah gunung sedangkan Daud dan anak buahnya di pinggir belah yang lain. Daud cepat-cepat melepaskan diri daripada Raja Saul yang sudah mula mengepung mereka, dan hampir menangkap mereka.
27 Tepat pada masa itu seorang utusan datang menghadap Raja Saul dan berkata, “Tuanku, lekaslah balik! Orang Filistin sedang menyerang negeri kita!”