1 Herrens ord kom til meg, og det lydde så:
2 Menneske, tal profetord og sei:Så seier Herren Gud:Klag og rop: Å, for ein dag!
3 Dagen er nær, ¬ja, Herrens dag er nær.Det er ein dag ¬med mørke skyer,ei tid med dom over folkeslag.
4 Det kjem eit sverd mot Egypt.I Nubia skal folket skjelva ¬av angstnår egyptarar vert drepne ¬og fell,når rikdomen deira vert tekenog grunnmurane ¬vert nedrivne.
5 Dei som bur i Nubia, ¬Put og Lud,alt blandingsfolket ¬og libyarane,og menn i landet ¬som dei har pakt med,skal falla for sverd ¬saman med dei.
6 Så seier Herren:Dei som støttar egyptarane, ¬skal falla,deira stolte makt ¬skal bryta saman;frå Migdol til Syene ¬skal dei falla for sverd,lyder ordet frå Herren Gud.
7 Egypt skal liggja audt ¬mellom øydelagde land,og byane skal liggja ¬mellom øydelagde byar.
8 Då skal dei sanna ¬at eg er Herren,når eg set eld på Egypt,og alle som hjelper landet, ¬vert knuste.
9 Den dagen skal sendebod ¬frå meg dra av stad,dei dreg ut på skipfor å skræma ¬dei trygge nubiarane.Dei skal skjelva av angstnår dagen kjem for Egypt.Ja sjå, han kjem!
10 Så seier Herren Gud:Eg lèt Nebukadnesar, ¬kongen i Babylonia,gjera ende på ¬den ståkande hopen i Egypt.
11 Han og folket hans med han,dei verste valdsmenn ¬mellom folka,skal koma dit og herja landet.Dei skal dra sine sverd ¬mot Egyptog fylla landet med drepne.
12 Eg lèt elvane turka utog sel landet til vonde menn.Både det og alt som er i det,lèt eg framande øydeleggja.Eg, Herren, har tala.
13 Så seier Herren Gud:Eg vil gjera ende på avgudane,rydja ut dei gagnlause gudane ¬i Nof;det skal aldri meir ¬vera nokon fyrste i Egypt.Såleis spreier eg redsle i landet.
14 Eg legg Patros i øyde,set eld på Soanog held dom over No.
15 Eg lèt min harme ¬gå ut over Sin,den sterke festningsbyen ¬i Egypt,og rydjar ut folkehopen i No.
16 Når eg set eld på Egypt,må Sin vri seg og skjelva.No vert storma av fiendar,og Nof vert teke ¬midt på ljose dagen.
17 Dei unge menn i On ¬og Pi-Besetskal falla for sverd,dei andre må fara ¬i fangenskap.
18 I Takpanhes vert dagen mørk;der bryt eg styrarstavane ¬i Egypt,så den stolte makta i landet ¬tek slutt.Mørke skyer ¬skal liggja over byen,døtrene der ¬må fara i fangenskap.
19 Eg fullfører domen over Egypt,og dei skal sanna ¬at eg er Herren.
20 I det ellevte året, den sjuande dagen i den fyrste månaden, kom Herrens ord til meg, og det lydde så:
21 Menneske, eg har brote armenpå farao, kongen i Egypt.Sjå, ingen har fetla han,så han kan verta frisk att.Ingen har lagt forbinding ¬på han,så han vert sterk nok ¬til å gripa sverdet.
22 Difor seier Herren Gud:No går eg mot farao, ¬kongen i Egypt.Eg vil knekkja armane hans,både den sterke og den brotne,og sverdet slår eg ¬or handa hans.
23 Så spreier eg egyptarane ¬mellom folkaog strøyer dei ut i landa.
24 Eg gjer babylonarkongens ¬armar sterkeog gjev han sverdet mitt ¬i handa;men armen til farao bryt eg,så han ligg for hans føterog styn med banesår.
25 Når eg gjer babylonarkongens ¬armar sterke,men lèt faraos armar siga,då skal de sanna ¬at eg er Herren.For eg legg mitt sverd ¬i babylonarkongens hand,og han retter det mot Egypt.
26 Når eg spreier egyptarane ¬mellom folkaog strøyer dei ut i landa,då skal dei sanna ¬at eg er Herren.