8 Då sa dei til han: «Sei oss kven som er skuld i at denne ulukka har kome over oss! Kva ærend er du ute i, og kvar kjem du frå? Kva land er du frå, og kva folk høyrer du til?»
9 Han svara: «Eg er hebrear, og eg dyrkar Herren, Gud i himmelen, han som har skapt havet og fastlandet.»
10 Då vart sjømennene fælande redde og sa til han: «Kva er det du har gjort!» For dei visste at han hadde rømt bort frå Herren; det hadde han fortalt dei.
11 «Kva skal vi gjera med deg,» sa dei, «så havet kan leggja seg?» For havet vart meir og meir opprørt.
12 Han svara: «Ta og kast meg i havet, så skal det stilna! For eg veit at det er for mi skuld den sterke stormen er komen over dykk.»
13 Sjømennene prøvde å ro til lands att, men dei greidde det ikkje. For sjøen bar meir og meir imot.
14 Då ropa dei til Herren: «Å Herre, lat oss ikkje gå under fordi denne mannen skal døy, og lat ikkje skuldlaust blod koma over oss! For du, Herre, har gjort som du vil.»