5 Då ottast ein for kvar bakke,og farar lurer på vegen.Mandeltreet blømer,grashoppa slepar seg fram,og kapersfrukta brestmedan mennesket går til sin siste bustad;dei som skal gråta, er alt på gata.
6 Ja, tenk på din skaparfør sølvsnora slitnar og gullskåla brest,før krukka går sund attmed kjeldaog hjulet brotnar og fell i brønnen,
7 når støvet vender attende til jordasom det støvet det var,og ånda går til Gud, som gav henne.
8 Fåfengt og forgjengeleg, seier Forkynnaren,ja, alt er forgjengeleg!
9 Forkynnaren var ikkje berre vis, han gav òg folket kunnskap. Han grunda og granska og laga mange ordtak.
10 Forkynnaren la vinn på å finna gode ord og vendingar og skreiv ned det som er rett og sant.
11 Ord av vismenn er som broddar,fyndord i samling er som naglarsette inn av ein gjetar.