3 Og no, de som bur i Jerusalem,og de menneske i Juda:Døm mellom meg og vingarden min!
4 Kva meir kunne gjerast med vingarden minenn det eg alt hadde gjort?Kvifor venta eg meg gode druernår druene eg fekk, var beiske?
5 No skal eg seia dykkkva eg vil gjera med vingarden min.Eg tek bort gjerdet så han blir til beitemark,eg riv ned muren så han kan trakkast ned.
6 Eg skal gjera han til øydemark.Han skal ikkje skjerast og tynnast meir,men torn og tistel skal gro.Og eg skal nekta skyeneå la regnet falla på han.
7 For vingarden til Herren over hærskarane,det er Israels hus,og menneska i Judaer hans kjæraste hage.Han venta rett, men sjå, det kom blod,rettferd, men sjå, det kom skrik!
8 Ve dei som legg hus til husog føyer åker til åkerheilt til det ikkje er plass attog de er dei einastesom er busette i landet!
9 I mine øyre lyder det frå Herren over hærskarane:Sanneleg, mange hus skal bli aude,store og gode, men utan folk.