11 Mienie bogatego jest jego warownym miastem i niby wysokim murem w jego wyobraźni.
12 Serce człowieka wynosi się przed upadkiem, a chwałę poprzedza pokora.
13 Kto odpowiada zanim wysłuchał – temu poczytuje się to za głupotę oraz za wstyd.
14 Duch człowieka podtrzymuje go w jego cierpieniu; lecz jeśli duch jest zgnębiony, kto go podźwignie?
15 Serce rozumnego przyswaja sobie wiedzę, a ucho mędrców dąży do poznania.
16 Dar człowieka otwiera mu dostęp i prowadzi go przed oblicze wielkich.
17 Pierwszy mówca jak gdyby ma słuszność w swoim sporze, ale przychodzi drugi i go bada.