1 Mój synu! Nie zapominaj Mojej Nauki, a Moje przykazania niechaj przechowa twoje serce.
2 Bo przysporzą ci długich dni i lat życia, i zdrowia.
3 Niechaj cię nie opuszcza prawda i miłosierdzie; obwiąż je wokół twojej szyi oraz zapisz je na tablicy twojego serca.
4 A w oczach Boga i ludzi znajdziesz upodobanie, i dobre względy.
5 Całym twym sercem ufaj WIEKUISTEMU i nie polegaj na twojej własnej mądrości.
6 Pamiętaj o Nim na wszystkich twoich drogach, a wtedy On wyrówna twoje ścieżki.
7 Nie bądź mądrym we własnych oczach; bój się WIEKUISTEGO i stroń od złego.
8 Będzie to pępowiną dla twoich żył i orzeźwieniem dla twych kości.
9 Czcij WIEKUISTEGO częścią twojego mienia oraz pierwiastkiem wszystkich twoich plonów.
10 Wtedy napełnią się obfitością twe spichlerze, a twe kadzie będą przelewać się moszczem.
11 Mój synu! Nie pogardzaj napomnieniem WIEKUISTEGO i nie uprzykrzaj sobie Jego doświadczenia.
12 Bo kogo WIEKUISTY miłuje – tego karci, jako Ojciec, co kocha swego syna.
13 Szczęśliwy człowiek, który dostąpił Mądrości; człowiek, który pozyskał rozwagę.
14 Bo jej nabycie jest lepsze niż uzyskanie srebra, jej dochód pożyteczniejszy niż szczere złoto.
15 Ona jest cenniejszą niż korale i nie zrównają jej wszystkie twoje klejnoty.
16 Po jej prawicy długie życie, a w jej lewicy bogactwo i chwała.
17 Jej drogi są uroczymi drogami, a pomyślność na wszystkich jej ścieżkach.
18 Ona jest drzewem Życia dla tych, którzy się jej trzymają, a ktokolwiek ją trzyma – został uszczęśliwiony.
19 WIEKUISTY ugruntował ziemię Mądrością, a niebiosa utrwalił rozwagą.
20 Z Jego wiedzy rozstąpiły się tonie, a górne przestworza kropią rosą.
21 Mój synu! Niech to nie ustąpi sprzed twych oczu – strzeż Mądrości i roztropności,
22 a będą życiem dla twojej duszy i wdzięczną ozdobą dla twej szyi.
23 Wtedy będziesz bezpiecznie chodził po twej drodze i nie potkniesz się twoją nogą.
24 Gdy się położysz – nie zaznasz trwogi; a gdy odpoczniesz – słodkim będzie twój sen.
25 Nie powinieneś się obawiać nagłego strachu, ani grozy, gdy przypadnie na niegodziwych.
26 Bowiem WIEKUISTY będzie twoją ufnością; On uchroni twoją nogę od zasadzki.
27 Nie wzbraniaj się dobrze świadczyć temu, co potrzebuje, jeśli w twej mocy jest to uczynić.
28 Nie mów twemu bliźniemu: Idź i wróć później, jutro ci dam! kiedy masz to przy sobie.
29 Nie knuj złego przeciw twojemu bliźniemu, gdy przy tobie ufnie przebywa.
30 Nie spieraj się z nikim bez powodu, gdy nic złego ci nie wyrządził.
31 Nie zazdrość krzywdzicielowi i jego dróg sobie nie upodobaj.
32 Bo ten, który zboczył z prostej drogi jest ohydą dla WIEKUISTEGO a Jego życzliwość przy prawych.
33 W domu niegodziwca przekleństwo WIEKUISTEGO, lecz błogosławi siedzibie sprawiedliwych.
34 Jeżeli chodzi o naśmiewców – to się z nich naśmiewa, ale pokornym użycza łaski.
35 Udziałem mędrców będzie cześć, zaś głupców uniesie hańba.