2 Bezrozumnej duszy jest niedobrze; a kto jest rączych nóg – chybi celu.
3 Głupota człowieka skrzywia jego drogę, a jego serce narzeka na WIEKUISTEGO.
4 Bogactwo przysparza coraz więcej przyjaciół; a od ubogiego odłącza się i jego towarzysz.
5 Fałszywy świadek nie ujdzie bezkarnie; nie ocali się ten, co wygłasza kłamstwa.
6 Wielu głaszcze oblicze hojnego i każdy jest przyjacielem szczodrobliwego męża.
7 Wszyscy, nawet bracia ubogiego go nienawidzą; o ileż bardziej usuwają się od niego jego towarzysze. A on goni za ich przyrzeczeniami, ale ich nie ma.
8 Swoje życie miłuje ten, co nabiera rozumu; a kto zachowuje rozwagę, ten znajdzie szczęście.