3 Bowiem usta cudzej kapią samościekającym miodem, a jej podniebienie gładsze jest niż oliwa.
4 Ale jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
5 Jej nogi schodzą do śmierci, a jej kroki trzymają się Krainy Umarłych.
6 Chwieją się jej manowce, byś nie wyrównał sobie drogi życia; nie zdołasz jej poznać.
7 Zatem teraz, synowie, Mnie posłuchajcie oraz nie odstępujcie od wyroków Mych ust.
8 Oddalaj od niej twą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 byś nie oddawał obcym twego wdzięku, a twoich lat – okrutnemu.