5 Jezui i donte shumë Martën, motrën e saj Marinë dhe Lazarin.
6 Kur dëgjoi se Lazari ishte sëmurë, qëndroi edhe dy ditë atje ku ishte
7 dhe pastaj u tha dishepujve: «Le të kthehemi përsëri në Jude!».
8 Dishepujt i thanë: «Mësues, pak më parë judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti do që të shkosh përsëri atje?».
9 Jezui u përgjigj: «A nuk ka dita dymbëdhjetë orë? Nëse dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote.
10 Por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse në të nuk ka dritë».
11 Pasi u tha këto, shtoi: «Lazari, miku ynë, ka fjetur, por po shkoj ta zgjoj».