11 Pastaj Jezui mori bukën dhe, si falënderoi Perëndinë, ua ndau atyre që ishin ulur. U ndau edhe peshq, aq sa deshën.
12 Kur u ngopën, Jezui u tha dishepujve: «Mblidhini copat që kanë tepruar, që të mos shkojë asgjë dëm».
13 Kështu i mblodhën të gjitha dhe mbushën dymbëdhjetë shporta me copat që u kishin tepruar atyre që kishin ngrënë prej pesë bukëve të elbit.
14 Njerëzit, kur panë mrekullinë që bëri, thanë: «Ky është me të vërtetë profeti që duhet të vijë në botë!».
15 Jezui, duke e ditur se kishin ndër mend të vinin ta merrnin me forcë për ta bërë mbret, u largua sërish për në mal fill i vetëm.
16 Në muzg dishepujt zbritën në liqen,
17 hipën në varkë dhe po shkonin drejt bregut tjetër të liqenit, për në Kafarnaum. Tashmë ishte errur, por Jezui nuk kishte mbërritur ende tek ata.