1 Pranojeni atë që është i dobët në besim dhe mos e gjykoni për mendimet e tij.
2 Dikush beson se mund të hajë çdo gjë, ndërsa dikush tjetër, që është i dobët në besim, ha vetëm perime.
3 Ai që ha çdo gjë, të mos e përbuzë atë që nuk ha, dhe ai që nuk ha çdo gjë, të mos e gjykojë atë që ha, sepse Perëndia e ka pranuar edhe atë.
4 Kush je ti që të gjykosh shërbëtorin e tjetrit? Vetëm i zoti mund të gjykojë nëse shërbëtori i tij qëndron i fortë në detyrë ose jo. Por ai do të qëndrojë i fortë, sepse Zoti ka pushtetin ta bëjë këtë.
5 Dikush e vlerëson një ditë më shumë se një ditë tjetër, ndërsa dikush tjetër i vlerëson të gjitha ditët njëlloj. Secili të jetë plotësisht i bindur për atë që bën.
6 Ai që e vlerëson një ditë si të veçantë, e vlerëson për Zotin. Ai që ha nga çdo gjë, ha për Zotin, sepse falënderon Perëndinë. Po ashtu edhe ai që nuk ha çdo gjë, nuk ha për Zotin dhe falënderon Perëndinë.
7 Asnjëri nga ne nuk jeton për vete dhe nuk vdes për vete.