1 Pra, cila është epërsia e judeut? Apo çfarë dobie ka rrethprerja?
2 Ajo ka shumë dobi nga çdo pikëpamje. Së pari, sepse judenjve iu besuan fjalët e Perëndisë.
3 E çfarë pra? Nëse disa prej tyre nuk i qëndruan besnik Perëndisë, mos vallë mosbesimi i tyre do të shfuqizonte besnikërinë e tij?
4 Larg qoftë! Perëndia është i vërtetë në çdo gjë, megjithëse të gjithë njerëzit janë gënjeshtarë! Sikurse thotë Shkrimi i shenjtë: Që ti të dalësh i drejtë në fjalët e tua dhe të triumfosh kur të gjykohesh.
5 Por, nëse padrejtësia jonë nxjerr në pah drejtësinë e Perëndisë, çfarë të themi atëherë? Po të arsyetoja si njeri, do të shtroja pyetjen: Mos vallë është i padrejtë Perëndia kur na ndëshkon?
6 Larg qoftë! Përndryshe, si do ta gjykojë Perëndia botën?
7 Nëse gënjeshtra ime nxjerr më në pah të vërtetën e Perëndisë dhe i jep më shumë lavdi atij, përse u dashka të gjykohem ende si mëkatar?
8 Atëherë, përse të mos themi: «Le të bëjmë të keqen, që të vijë e mira!», siç na përflasin disa dhe na akuzojnë se paskemi thënë? Këta e meritojnë ndëshkimin.
9 Çfarë pra? A kemi epërsi ne judenjtë? Aspak! Sepse sapo e treguam se të gjithë, si judenjtë edhe paganët janë nën mëkat,
10 sikurse thotë edhe Shkrimi i shenjtë: Asnjeri nuk është i drejtë, as edhe një.
11 Nuk gjendet asnjë që kupton. Nuk gjendet asnjë që kërkon Perëndinë.
12 Të gjithë kanë dalë nga udha dhe janë rrënuar. Asnjeri nuk bën të mirën, as edhe një i vetëm.
13 Gryka e tyre është varr i hapur. Me gjuhë kanë mashtruar. Nën buzë kanë helm nepërkash.
14 Gojën e kanë plot me mallkime e hidhësi.
15 Këmbët e tyre vrapojnë për të derdhur gjak.
16 Në udhët e tyre ka rrënim e mjerim.
17 Ata nuk e kanë njohur udhën e paqes
18 dhe nuk e kanë parasysh frikën e Perëndisë.
19 Ne e dimë se çfarëdo që thotë ligji i Moisiut, e thotë për ata që janë nën këtë ligj, kështu që çdo gojë të heshtë dhe gjithë bota të gjykohet prej Perëndisë.
20 Asnjeri nuk do të bëhet i drejtë para Perëndisë nga veprat që urdhëron ligji i Moisiut, sepse nëpërmjet këtij ligji vjen vetëm njohja e mëkatit.
21 Por tani na është shfaqur se Perëndia na bën të drejtë pa ndërmjetësinë e ligjit të Moisiut, gjë që e kanë dëshmuar ligji i Moisiut e profetët.
22 Perëndia i bën të drejtë, përmes besimit në Jezu Krishtin, të gjithë ata që besojnë në të. Perëndia nuk bën dallim mes judenjve dhe paganëve,
23 sepse të gjithë kanë mëkatuar dhe nuk e kanë lavdinë e Perëndisë.
24 Ata u bënë të drejtë falas, me hirin e tij, përmes Krishtit Jezu, që i shpengoi nga mëkati.
25 Perëndia e kushtoi Jezuin si fli pajtimi, që përmes besimit në gjakun e tij të tregojë drejtësinë e tij për faljen e mëkateve të kryera më parë.
26 Në atë kohë Perëndia ishte i duruar me mëkatin, ndërsa në kohën e tanishme ai dëfton sesi i bën të drejtë njerëzit, duke dashur të tregojë se është vetë i drejtë dhe se bën të drejtë ata që besojnë në Jezuin.
27 Ku shkoi mburrja? Ajo mori fund. Prej cilit ligj? Atij të veprave? Jo prej tij, por nëpërmjet ligjit të besimit.
28 Ne, pra, mendojmë se njeriu bëhet i drejtë prej besimit, pa veprat që urdhëron ligji i Moisiut.
29 A është vallë Perëndia, Perëndi i judenjve? A nuk është ai edhe Perëndia i kombeve të tjera? Po, ai është edhe Perëndi i kombeve të tjera,
30 sepse ka vetëm një Perëndi. Ai do të bëjë të drejtë të rrethprerët prej besimit dhe të parrethprerët nëpërmjet besimit.
31 Mos vallë nëpërmjet besimit shfuqizojmë ligjin e Moisiut? Larg qoftë! Përkundrazi, e vëmë në vendin e vet.