17 sikurse thotë Shkrimi i shenjtë: Të kam bërë atë të shumë kombeve. Ai është ati ynë para Perëndisë të cilit i besoi, Perëndisë që u jep jetë të vdekurve dhe që me anë të fjalës së tij krijoi gjithçka që nuk ekzistonte më parë.
18 Kundër çdo shprese, Abrahami besoi me shpresë se do të bëhej atë i shumë kombeve, sipas asaj që ishte thënë: Kështu do të jenë pasardhësit e tu.
19 Abrahamit nuk iu dobësua besimi edhe kur ishte rreth njëqind vjeç dhe kuptoi se trupi i tij dhe i Sarës ishin pothuaj të vdekur e kështu nuk mund të lindnin fëmijë.
20 Ai nuk e humbi besimin dhe nuk dyshoi në premtimin e Perëndisë, por u forcua prej besimit dhe i dha lavdi Perëndisë.
21 Ai ishte plotësisht i bindur se Perëndia ishte në gjendje të bënte gjithçka kishte premtuar.
22 Prandaj, për shkak të besimit, Perëndia e bëri të drejtë.
23 Fjalët ‘u bë i drejtë’ nuk u shkruan vetëm për të,