1 Por ti mësoju të tjerëve ato që përkojnë me mësimin e shëndoshë.
2 Të moshuarit të jenë me mendje të kthjellët, të respektueshëm, të urtë, të fortë në besim, dashuri dhe durim.
3 Po ashtu, edhe të moshuarat të kenë një sjellje prej besimtareje, të mos jenë shpifëse e të mos bëhen skllave të verës së tepërt. Ato t’u mësojnë të rejave të mirën,
4 duke i këshilluar me urti që të duan burrat dhe fëmijët e tyre,
5 të jenë të urta, të dëlira, të zellshme në punët e shtëpisë, të mira, të nënshtruara ndaj burrave të tyre, që të mos shahet fjala e Perëndisë.
6 Po kështu këshillo të rinjtë të jenë të matur
7 për çdo gjë.Tregoje veten shembull të veprave të mira. Kur u mëson të tjerëve besimin, të jesh i sinqertë dhe me dinjitet.
8 Përdor fjalët e duhura e që nuk kanë të sharë, që kundërshtari të turpërohet e të mos ketë asgjë të keqe për të thënë kundër nesh.
9 Skllevërit t’u nënshtrohen zotërinjve të tyre në gjithçka, të përpiqen t’u pëlqejnë atyre, të mos ua kthejnë fjalën
10 dhe të mos i vjedhin, por të tregohen tërësisht të mirëbesueshëm, që mësimi i Perëndisë, Shpëtimtarit tonë të zbukurohet në çdo gjë.
11 Hiri shpëtues i Perëndisë iu shfaq të gjithë njerëzve.
12 Ky hir na mëson që të mohojmë jetën e mbrapshtë dhe dëshirat e liga të botës, të jetojmë me maturi, me drejtësi dhe të jemi të përkushtuar ndaj Perëndisë në këtë jetë,
13 duke pritur shpresën e lume dhe ardhjen e lavdisë së Perëndisë madhështor dhe Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht.
14 Ai e dha veten për ne, që të na shpengojë nga çdo paudhësi dhe të na bëjë një popull të pastër për veten e tij dhe të zellshëm për vepra të mira.
15 Këto gjëra thuaju të tjerëve dhe këshillo e qorto me autoritet të plotë. Mos lejo njeri të të përçmojë.