41 Shikoni o përbuzës, mrekullohuni e zhdukuni sepse unë do të bëj një vepër të tillë në ditët tuaja,vepër që nuk do ta besonit kurrë, edhe po t’ua thoshte dikush».
42 Kur Pali e Barnaba po dilnin, populli iu lut që t’u flisnin përsëri për këto gjëra të shtunën tjetër.
43 Kur u shpërndanë prej sinagogës, shumë nga judenjtë dhe nga ata që ishin kthyer në besimin e judenjve shkuan pas Palit e Barnabës, të cilët u folën e i porositën që të vazhdonin të qëndronin të fortë në hirin e Perëndisë.
44 Të shtunën tjetër u mblodh gati tërë qyteti për të dëgjuar fjalën e Zotit.
45 Po kur judenjtë i panë turmat, u mbushën me smirë dhe duke thënë fjalë fyese, kundërshtonin ato që thoshte Pali.
46 Atëherë Pali e Barnaba folën me guxim:«Ishte e nevojshme që fjala e Perëndisë t’ju shpallej juve më parë. Meqë ju po e hidhni poshtë atë dhe nuk e çmoni veten të denjë për jetën e amshuar, tani ne do t’u drejtohemi kombeve pagane.
47 Në të vërtetë Zoti na ka urdhëruar kështu: Të kam caktuar të jesh dritë për kombet që të çosh shpëtimin deri në skajet e dheut».