17 Kur po na ndiqte ne dhe Palin, bërtiste: «Këta njerëz janë shërbëtorë të Perëndisë më të lartë dhe ju shpallin udhën e shpëtimit».
18 Ajo e bëri këtë gjë për shumë ditë, por Pali, i mërzitur nga kjo, iu kthye shpirtit të lig e i tha: «Në emër të Jezu Krishtit po të urdhëroj të dalësh prej saj». E shpirti i lig doli menjëherë.
19 Kur zotërinjtë e saj e panë se humbën shpresën për të fituar, i kapën Palin e Silën dhe i tërhoqën zvarrë në shesh përpara parisë së qytetit.
20 Kur i sollën para gjykatësve, thanë: «Këta njerëz po na bëjnë rrëmujë në qytet. Janë judenj
21 dhe po predikojnë zakone që ne romakëve nuk na lejohet t’i mbajmë e t’i zbatojmë».
22 Atëherë turma u ngrit kundër tyre dhe gjykatësit urdhëruan që t’u shqyenin rrobat e t’i rrihnin me shkopinj.
23 Si i rrahën mirë e mirë, i futën në burg dhe e urdhëruan rojën e burgut t’i ruante me kujdes.