23 Këtë njeri, që ju është dorëzuar juve, sipas vullnetit të Perëndisë dhe planit që ai kishte vendosur më parë, ju vetë e vratë duke e kryqëzuar me duart e të mbrapshtëve.
24 Por Perëndia e ngjalli atë, duke e çliruar nga dhimbjet e vdekjes, se nuk ishte e mundur që vdekja ta mbante nën pushtetin e saj.
25 Davidi thotë për të: Zotin e kisha gjithmonë para syve. Ai është në të djathtën time, që të mos lëkundem.
26 Prandaj u gëzua zemra ime, gjuha ime u ngazëllye e trupi im do të prehet në shpresë,
27 se ti nuk do ta braktisësh në ferr shpirtin tim as nuk do të lejosh të Shenjtin tënd të shohë kalbjen.
28 Ti më ke treguar udhët e jetës e do të më mbushësh me gëzim në praninë tënde.
29 Vëllezër, më duhet t’ju flas haptas për patriarkun David, i cili vdiq, u varros dhe varri i tij gjendet këtu deri më sot.