15 Unë kam shpresë në Perëndinë, atë shpresë që edhe ata vetë e pranojnë, se të drejtët dhe të padrejtët do të ngjallen.
16 Prandaj përpiqem ta kem ndërgjegjen të panjollosur para Perëndisë e para të gjithë njerëzve.
17 Tani, pas shumë vitesh, u ktheva në Jerusalem për t’i sjellë ndihma popullit tim e për t’i kushtuar flijime Perëndisë.
18 Kur po kryeja ritin e pastrimit, judenjtë më gjetën në tempull dhe aty nuk kishte as turma e as trazirë.
19 Aty gjendeshin disa judenj nga Azia dhe duhej të vinin ata te ti për të ngritur padi po të kishin ndonjë gjë kundër meje.
20 Megjithatë, le ta thonë këta vetë çfarë faji kanë gjetur tek unë kur dola për t’u gjykuar para sinedrit,
21 me përjashtim ndoshta të atyre fjalëve që thashë me zë të lartë para tyre: “Unë po gjykohem sot nga ju, sepse shpresoj në ngjalljen e të vdekurve”».