22 Por Feliksi, që e njihte mirë Udhën e Zotit Jezu, u tha: «Do të vendos për çështjen tuaj kur të vijë Lisia, komandanti i kohortës», dhe kështu e shtyu gjyqin.
23 Pastaj e urdhëroi centurionin që ta ruante Palin, por t’i lejonte edhe një farë lirie e të mos pengonte asnjë nga miqtë e tij që të kujdesej për nevojat që kishte.
24 Pas disa ditësh, kur erdhi Feliksi me gruan e vet Drusilën, që ishte judease, thirri Palin dhe dëgjoi prej tij për besimin në Krishtin Jezu.
25 Kur Pali foli për drejtësinë, vetëpërmbajtjen dhe gjykimin e ardhshëm, Feliksi u tremb e i tha: «Tani për tani mund të shkosh. Do të të thërras kur të kem kohë».
26 Ndërkohë shpresonte se Pali do t’i jepte para, prandaj e thërriste shpesh e fliste me të.
27 Si kaluan dy vjet, pas Feliksit erdhi Porc Festi dhe Feliksi, meqë donte t’u bënte një nder judenjve, e la Palin në burg.