1 Agripa i tha Palit: «Ke leje të flasësh për veten».Atëherë Pali ngriti dorën dhe u mbrojt kështu:
2 «E quaj veten të lumtur që po mbrohem sot para teje, o mbret Agripë, për të gjitha paditë që judenjtë kanë ngritur kundër meje,
3 sepse ti i njeh mirë të gjitha zakonet dhe mosmarrëveshjet e judenjve. Prandaj, të lutem, më dëgjo me durim.
4 Të gjithë judenjtë e dinë sesi kam jetuar që kur kam qenë i ri. Kam jetuar që nga fillimi mes popullit tim, në Jerusalem.
5 Ata më njohin që prej shumë kohësh dhe mund të dëshmojnë se unë i përkisja sektit më të rreptë të fesë sonë dhe se kam jetuar si farise.
6 Ndërsa tani qëndroj këtu për t’u gjykuar për shkak se shpresoj në premtimin që Perëndia u ka dhënë etërve tanë,
7 të cilin dymbëdhjetë fiset tona shpresojnë ta arrijnë, duke adhuruar Perëndinë ditë e natë me përkushtim. Për këtë shpresë, o mbret, më kanë paditur judenjtë.