38 Kur populli ishte mbledhur në shkretëtirë, i njëjti Moisi u bë ndërmjetësi mes engjëllit që i fliste në Malin e Sinait dhe etërve tanë. Ai i mori fjalët e jetës për të na i dhënë neve.
39 Etërit tanë nuk deshën t’i bindeshin atij, madje iu shmangën e me zemrat e tyre u kthyen në Egjipt.
40 Ata i thanë Aaronit: Na bëj ca perëndi, që të na prijnë. Sa për këtë Moisiun që na nxori nga dheu i Egjiptit nuk dimë gjë se ç’u bë me të.
41 Po ato ditë ata bënë një viç si idhull, i kushtuan një fli e u kënaqën me veprat e duarve të tyre.
42 Por Perëndia u largua prej tyre e i la të adhurojnë yjet e qiellit, siç është shkruar në librin e profetëve: A më kushtove kafshë të therura e flijime dyzet vjet në shkretëtirë, o shtëpia e Izraelit?
43 Ju morët me vete tendën e Molokut dhe yllin e perëndisë suaj Refan , shëmbëllimet që i bëtë vetë për t’i adhuruar, prandaj do t’ju shpërngul përtej Babilonisë.
44 Në shkretëtirë etërit tanë kishin tendën e dëshmisë, sikurse Perëndia e kishte udhëzuar Moisiun kur i foli dhe e urdhëroi ta bënte sipas modelit që kishte parë.