1 Pastaj pashë një bishë që doli nga deti. Bisha kishte dhjetë brirë dhe shtatë kokë. Mbi brirë kishte dhjetë kurora të vogla, ndërsa mbi koka kishte emra fyes.
2 Bisha që pashë ngjante me një leopard. Këmbët i kishte si të ariut, ndërsa gojën si të luanit. Dragoi i dha bishës fuqinë, fronin dhe pushtetin e tij të madh.
3 Njëra nga kokat e saj dukej si e plagosur për vdekje, por plaga vdekjeprurëse u shërua. Atëherë të gjithë njerëzit e tokës u mrekulluan pas bishës
4 dhe adhuruan dragoin që i kishte dhënë pushtetin bishës. Adhuruan edhe bishën e thanë: «Kush i ngjan bishës? Kush mund të luftojë kundër saj?».
5 Bishës iu dha një gojë për të thënë fjalë të mëdha fyese dhe ky pushtet iu dha për dyzet e dy muaj.
6 Atëherë ajo hapi gojën për të fyer Perëndinë, emrin e tij, banesën e tij, si dhe të gjithë ata që banojnë në qiell.
7 Asaj iu dha pushteti të luftojë kundër besimtarëve të krishterë dhe t’i mundë ata. Iu dha pushteti edhe mbi çdo fis, popull, gjuhë e komb.
8 Bishën do ta adhurojnë të gjithë banorët e tokës, të cilët që nga krijimi i botës nuk e kanë emrin të shkruar në librin e jetës që i përket Qengjit të therur.
9 Kush ka veshë le të dëgjojë:
10 Kush është për t’u zënë rob,rob do të zihet.Kush është për t’u vrarë me shpatë,nga shpata do të vritet.Këtu do të duket durimi dhe besimi i besimtarëve të krishterë.
11 Pastaj pashë një bishë tjetër që doli nga toka. Bisha kishte dy brirë si brirë qengji dhe fliste si dragua.
12 Ajo ushtronte gjithë pushtetin e bishës së parë para syve të saj dhe detyronte tokën me gjithë banorët e saj të adhuronin bishën e parë, së cilës i qe shëruar plaga vdekjeprurëse.
13 Bisha tjetër bënte mrekulli të mëdha, sa edhe zjarrin e bënte të zbriste nga qielli në tokë në prani të njerëzve.
14 Ajo mashtronte banorët e tokës me mrekullitë për të cilat i ishte dhënë pushteti të bënte para syve të bishës së parë. Ajo u tha banorëve të tokës t’i bënin një shëmbëlltyrë bishës që jetonte ende, megjithëse ishte e plagosur nga shpata.
15 Asaj iu dha fuqi për t’i dhënë shpirt shëmbëlltyrës së bishës, që shëmbëlltyra të fliste dhe t’i bënte të vriteshin të gjithë ata që nuk e adhuronin.
16 Bisha i detyroi të gjithë, të mëdhenj e të vegjël, të pasur e të varfër, të lirë e skllevër, të merrnin një damkë në dorën e djathtë dhe në ballë.
17 Askush nuk mund të blinte apo të shiste pa pasur damkën me emrin e bishës apo me numrin e emrit të saj.
18 Këtu duhet urti! Kush ka mend, le ta përllogarisë numrin e bishës, sepse ai është numër njeriu. Numri i saj është gjashtëqind e gjashtëdhjetë e gjashtë.